Gepubliceerd in Psy, juni 2012 Langzaam veranderde de Joop van een vrolijke schilder in een agressieve, koopzieke vijftiger. Pas na jaren tobben en torenhoge schulden kreeg hij de diagnose: dementie. Steeds vaker maakt dementie ook jonge slachtoffers. Bij hen heeft de ziekte echter een totaal ander gedaante. Petra Bovenmeer (56) doucht al maanden iedere dag […]
De stad door de ogen van een dakloze drugverslaafde, een alternatieve toeristische toer door Utrecht Undergroud. ,,Hier gingen mensen dood; ik was erbij.”
‘Alles wat ik jullie ga vertellen is waar. Dat kan rauw op je dak komen, maar dat heb je nu eenmaal met de waarheid.” Stadsgids Léon (44) spreekt zijn groep toeristen toe voor het VVV-kantoor in de Utrechtse binnenstad. Zijn hondje Loesje heeft een geblokt dekje aan, zelf stampt Léon zijn voeten op de bevroren grond. ,,Ik zal proberen de uitlegstukken zoveel mogelijk binnen te doen, in het station ofzo, dat is warmer. Van de andere kant: die vrieskou geeft een goed beeld van de zogenaamde romantiek. Welkom in het straatleven van een drugsverslaafde. Jullie mogen alles vragen.”
Gepubliceerd in dagblad Trouw, 26 oktober 2012. Home Instead biedt ‘betaalde mantelzorg’, zodat ouderen zo lang mogelijk thuis kunnen blijven wonen. Het bedrijf zet vijftigplussers in die koken, opruimen, boodschappen doen en ouderen gezelschap bieden. ‘Babyboomers kunnen best wat betalen voor een fijne oude dag.’ Er werden meteen Kamervragen gesteld. Wist de minister dat een […]
Ze waken over de school, repareren kapotte toiletten, schilderen muurtjes, doen de was. Conciërges knappen de klusjes op waar de leraren geen tijd voor hebben. De bezuinigingen in het onderwijs treffen niet alleen de leerkrachten, maar verkleinen ook de budgetten voor het ondersteunend personeel op de basisscholen. Conciërge Raymond Kop: “Ik ben hier echt ‘het mannetje’.”
Ambtenaar Christophe van der Maat leverde een kwart van zijn salaris is en ging twee dagen minder werken. In die twee dagen verhuurt hij zich aan andere werkgevers. Zo is hij ambtenaar en ondernemer tegelijk.
Als Christophe van der Maat (31) op twitter vacatures bij de overheid voorbij ziet komen, moet hij zich inhouden om niet steeds te antwoorden met de vaag: “Waarom een vaste functie? Waarom geen losse opdrachten?” Van der Maat, die sinds vier en half jaar bij de gemeente Dordrecht werkt als adviseur strategie en beleid, is namelijk stellig van mening dat de overheid wel wat ondernemerschap kan gebruiken. Waarom zouden ambtenaren niet met elkaar wedijveren om een klus, net als ondernemers doen? Met deze boodschap, en zijn zelfbedachte constructie om dit uit te voeren, werd Van der Maat vorige maand gekozen tot Jonge Ambtenaar van het Jaar.
Verzekerden van Achmea hoeven dit jaar geen eigen bijdrage te betalen voor hun opname. Jeugdkliniek Accare vergoedt zelf de eigen bijdrage en sommige gemeente bieden een collectieve verzekering die de eigen bijdrage dekt. De onrust bij patiënten en instellingen in de ggz is groot. ‘We doen nu even aan damage control.’
Onrust. Wie bij ggz- en verslavingsinstellingen vraagt wat de eigen bijdrage tot nu toe te weeg heeft gebracht, krijgt steeds opnieuw dat woord voorgeschoteld. Onrust onder patiënten, onrust onder behandelaren. Vanaf 1 januari moeten patiënten een eigen bijdrage betalen voor tweedelijns ggz-zorg. 200 euro per jaar voor ambulante zorg, 145 euro per maand voor opnames – bovenop het verplichte eigen risico van 220 euro. “Patiënten weten niet waar ze aan toe zijn: geldt de bijdrage ook al voor hen, wanneer moeten ze betalen, en vooral: kúnnen ze het betalen?”, vat Koen Burgerhout van Bouman GGZ de twijfels onder patiënten samen.
Gepubliceerd in dagblad Trouw 17 december, 2011 Steeds meer mensen beginnen vanaf hun zolderkamer een winkeltje. Het hebben van een online shop wordt echter behoorlijk onderschat. “Je kunt geen bordje ophangen ‘gesloten wegens vakantie’.” Nog voordat Moniek van der Velden (43) ‘s ochtends aan haar werkdag begint, heeft ze al producten verkocht. “In mijn online […]
Iedere maand verandert de huiskamer van de Korsakovpatiënten op de Landrijt in een theaterzaal, de bewoners in publiek, de zorgmedewerkers in acteurs. De theatermethode dient om contact te maken met de patiënten, die soms moeilijk bereikbaar zijn.
Mevrouw Van Loon heeft net ontbeten. “Mag ik een sigaret?”, roept ze. Ze zit op de bank en kijkt toe hoe activiteitenleider Rianne Verberne een stellage voor de deur in de gezamenlijke huiskamer opzet waar ze een brandweerrood, dik fluwelen gordijn aan hangt. “Visite!!” staat er in witte letters boven het gordijn. “Straks weer”, antwoordt Verberne. “Je hebt net een sigaret gehad.” Als het gordijn hangt, zet ze de stoelen in een halve kring. Van Loon zucht. Het prikbord achter haar geeft het dagprogramma van afdeling De Peel in pictogrammen weer. Na het ontbijt: een poppetje op een podium. Het zal Van Loon een zorg zijn.
Gepubliceerd in dagblad Trouw, 22 oktober 2011. Werkgevers proberen een goede gezondheid van hun personeel op allerlei manieren te stimuleren. Want slechte gewoontes als roken, vet eten en weinig bewegen kosten geld. Maar heeft het effect? En moet je meedoen? Voor het arbeidsmarktkatern Ideale Banen maakte ik reportages over stoppen met roken bij de politie, […]
Gepubliceerd in dagblad Trouw, 22 oktober 2011. Werkgevers proberen een goede gezondheid van hun personeel op allerlei manieren te stimuleren. Want slechte gewoontes als roken, vet eten en weinig bewegen kosten geld. Maar heeft het effect? En moet je meedoen? Voor het arbeidsmarktkatern Ideale Banen maakte ik reportages over stoppen met roken bij de politie, […]
