Tag Archive for: ggz

Interview met cowboy-psychiater Bram Bakker, die zijn vak verlaat

,
De bekende psychiater Bram Bakker heeft afscheid genomen van zijn beroepsgroep. Ik interviewde hem voor dagblad Trouw over de keuze het vak te verlaten, en over wat hij nu van plan is: hij wil de psychiatrie nu van buitenaf veranderen. Mega-ambitieus, noemt hij dat zelf. 'Ik heb twintig jaar geprobeerd me te verhouden tot hoe het hoorde, en dat is niet gelukt.'

Het moet helemaal anders in de ggz, zeggen deze hoogleraar en ex-patiënt

,
Ik had een bijzonder gesprek met psychiater Jim van Os en onderzoeker en ggz-ervaringsdeskundige Myrrhe van Spronsen. Samen schreven zij een boek over hoe het beter kan in de ggz-zorg. 'Psychisch lijden is niet op een medische manier te begrijpen.'

Moeder en zus van Michael P. doorbreken het stilzwijgen: ‘Hij heeft het gedaan, maar wij moeten het oplossen’

,
Dit was één van de indrukwekkendste interviews die ik de afgelopen tijd hield. De moeder en zus van Michael P. (de moordenaar en verkrachter van Anne Faber) vertelden mij urenlang, in meerdere sessies, hun verhaal: hoe is het om familie te zijn van iemand die zoiets gruwelijks heeft gedaan. Het interview kwam als longread in Trouw, ik schreef ook een algemeen nieuwsbericht over hulp aan families van daders, dat op de voorpagina werd gepubliceerd. 

Zijn familie bedacht een speciaal horloge, zodat Salim in een psychose niet meer verdwaalt

Iedere dag loopt Salim (32) met grote passen over de lange weg van de ggz-instelling Parnassia waar hij woont, naar het winkelcentrum in Loosduinen, twee kilometer verderop. Haast heeft hij niet, maar hij houdt niet van langzaam lopen. In het winkelcentrum koopt hij een pakje shag, vloeitjes, en een aansteker als de zijne op is. Of hij kijkt alleen maar een beetje om zich heen, groet de mensen die hij van gezicht kent omdat hun routine de zijne kruist. Daarna loopt hij weer terug, over diezelfde lange weg. Maar soms is Salim geen wandelende man, maar iemand die andere mensen een 'verwarde man' zouden noemen. Hoe te voorkomen dat hij letterlijk en figuurlijk de weg kwijt raakt? Zijn familie verzon een oplossing: een horloge dat niet af kan.

Praten over seksueel geweld? Ook hulpverleners vinden het veel te eng

,
Psychologen en verslavingsdeskundigen vinden het moeilijk met cliënten te praten over seksueel geweld. Terwijl de ervaring van toen vaak een verklaring is voor de problemen van nu. Voor Trouw maakte ik dit achtergrondverhaal over een uiterst gevoelig onderwerp.

‘De mens verdwijnt uit beeld’ – onderzoek naar nieuwe dwangzorgwet in de ggz

Samen met Emy Koopman deed ik voor Platform voor onderzoeksjournalistiek Investico maandenlang onderzoek naar de nieuwe Wet Verplichte GGZ. We stuitten op bizarre bureaucratische brievenstromen en wanhopige psychiaters. We publiceerden erover in de Groene Amsterdammer en dagblad Trouw.

De zzp-psychiater: veel te duur, maar onmisbaar

Door de nijpende personeelstekorten in de ggz zijn instellingen aangewezen op de inhuur van duurbetaalde zzp-psychiaters die bepaalde diensten weigeren en hoge tarieven vragen. ‘Je hebt ze alleen keihard nodig.’

‘Elke dag nieuwe gezichten’ – onderzoek naar personeelstekort in de ggz

Het is crisis in de ggz. Na eerdere massaontslagen drijven instellingen op uitzendkrachten en duurbetaalde zzp-psychiaters. Samen met Roos Menkhorst onderzocht ik een half jaar lang de gevolgen van het grote personeelstekort in de ggz. We schreven een longread voor de Groene Amsterdammer, en stonden op de voorpagina van dagblad Trouw.

Macht en onmacht in de ggz

,
In de laatste Psy werd een dossier gepubliceerd over thema macht en onmacht. Ik interviewde spraakmakende ggz-medewerkers over de macht en onmacht van de ggz-professional. Over bureaucratie, farmaceutische bedrijven, zorgverzekeraars en bezuinigingen. "Stoppen met kritisch denken, en klakkeloos het zoveelste formulier invullen wanneer de manager dat vraagt."

Eigen bijdrage ggz veroorzaakt onrust en onmacht

,
Verzekerden van Achmea hoeven dit jaar geen eigen bijdrage te betalen voor hun opname. Jeugdkliniek Accare vergoedt zelf de eigen bijdrage en sommige gemeente bieden een collectieve verzekering die de eigen bijdrage dekt. De onrust bij patiënten en instellingen in de ggz is groot. 'We doen nu even aan damage control.'  Onrust. Wie bij ggz- en verslavingsinstellingen vraagt wat de eigen bijdrage tot nu toe te weeg heeft gebracht, krijgt steeds opnieuw dat woord voorgeschoteld. Onrust onder patiënten, onrust onder behandelaren. Vanaf 1 januari moeten patiënten een eigen bijdrage betalen voor tweedelijns ggz-zorg. 200 euro per jaar voor ambulante zorg, 145 euro per maand voor opnames – bovenop het verplichte eigen risico van 220 euro. “Patiënten weten niet waar ze aan toe zijn: geldt de bijdrage ook al voor hen, wanneer moeten ze betalen, en vooral: kúnnen ze het betalen?”, vat Koen Burgerhout van Bouman GGZ de twijfels onder patiënten samen.