Blendle en de lange weg naar ‘wereldheerschappij’
Blendle heeft er nooit een geheim van gemaakt: de Nederlandse markt is te klein. Om te overleven, trekt het de wijde wereld in. Eerste halte: Duitsland. Over ‘momentum’ bij de uitgevers, en héél veel vacatures.
“Ze waren jong, ze zagen eruit als de ‘cool kids from the Netherlands’. Maar het belangrijkste: ze hadden een Heel Goed Verhaal.”
Stefan Plöchinger is chef online en zit in de hoofdredactie van Süddeutsche Zeitung. Begin 2015 heeft hij een bijeenkomst in München met andere hoofdredacteuren en hoge bazen van de grootste Duitse kranten en tijdschriften. Er zijn mensen van Die Zeit, van Frankfurter Allgemeine Zeitung, van Der Spiegel. Zo’n bijeenkomst houden ze eens of twee keer per jaar, om te praten over innovatie in de sector. Dit keer zijn Marten Blankesteijn en Alexander Klöpping van Blendle te gast.
Plöchinger: “Ze zeiden gewoon: ‘Wij hebben de oplossing. Het is simpel en makkelijk, en we hebben in Nederland bewezen dat het werkt.’ Er gebeurde iets hoogst uitzonderlijks: na afloop, toen Marten en Alexander weg waren, was iedereen het met elkaar eens. We vonden allemaal dat we Blendle een kans moesten geven.”
Niemand durft de eerste te zijn
Het was niet voor het eerst dat de Duitsers kennismaakten met Blendle. Op het moment van de bijeenkomst had Blankesteijn er al heel wat bezoekjes aan Duitsland op zitten; met de hoofdredacteurs en bazen had hij ieder apart al een keer of drie gesproken.
“Maar in die individuele gesprekken had niemand nog iets toegezegd”, vertelt hij. “Ze willen altijd weten wat de ándere uitgevers doen, zo ging dat ook in Nederland. Niemand durft de eerste te zijn, want stél je toch eens voor dat de rest niet meedoet – dan sta je in je eentje voor lul.”
Liever vermijdt Blankesteijn groepsbijeenkomsten – één negatieve uitgever kan de hele groep meetrekken – maar in München moet hij er toch aan geloven. Als extra versterking vraagt hij Alexander Klöpping mee. “Het voelde als een make-it-or-break-it-moment.”
