De terugkeer van het prikkeldraad

, , ,
Met mijn collega's van Bureau Boven reisde ik af naar Hongarije, om voor ons Iron Curtain Project uit te zoeken hoe het toch kan dat Hongarije een generatie geleden de eerste was om het IJzeren Gordijn te ontmantelen, en nu de eerste is om de hekken van Europa op te richten. Het resultaat is een multimediale longread over twee mannen aan de grenslinie, die zich plots in het brandpunt van de geschiedenis bevinden. Een verhaal over de oude en nieuwe hekken in Europa - en het prikkeldraad in ons hoofd. De longread is voor 4 euro hier te koop, bij digitale uitgeverij Fosfor.

Moeders van jihad-zonen weten wel beter

, ,
Ik interviewde Geraldine Henneghien, een dappere moeder die haar zoon verloren is omdat hij naar Syrië vertrok als strijder voor IS. Henneghien woont in de Brusselse wijk Molenbeek, en richtte een vereniging op voor ouders van IS-strijders die vaak niet serieus genomen worden en als 'terroristenfamilies' worden beschouwd. Henneghiens 18-jarige zoon viel in handen van een ronselaar. "Ze zoeken een jongen met een probleem, ze wrijven het in, en bieden vervolgens de oplossing. 'Hier zit niemand op je te wachten. Ze geven je geen werk, je hebt geen geld, je bent niemand. Daar ben je nodig, daar ben je belangrijk. Je gaat het Syrische volk helpen, je staat aan de basis van een nieuwe staat. Je krijgt geld, een appartement, een plek in de maatschappij'."

Iron Curtain Project

,
Vijfentwintig jaar na de val van de Berlijnse muur lanceerden mijn collega's van Bureau Boven en ik in 2014 het Iron Curtain Project: met online verhalen en offline evenementen. We onderzoeken op welke manier het voormalige IJzeren Gordijn nog steeds van invloed is op het alledaagse leven van nu, en wat er over is van het optimisme na de val van de muur. Een project dat voortdurend in ontwikkeling is.

Die donkere willen ze niet

,
Foute grappen, stomme klusjes en een baas die niets doet // Racisme op het werk komt vaker voor dan je denkt 'Heb nog even gekeken, is niks. Ten eerste een donker gekleurde (neger) en op zijn cv weinig tot geen ervaring met computers enz.' Dat schreef een medewerker van een Arnhemse elektronicawinkel over een sollicitant (23) die per e-mail reageerde op een vacature voor stagiaire. Klein foutje: de medewerker stuurde de mail niet naar zijn baas, maar naar de sollicitant. Het OM maakte vorige week bekend dat het de 29-jarige medewerker vervolgt voor discriminatie vanwege ras.

Elkaar verder helpen naar de top – het geheim van ‘netwerken’ op hoog niveau

,
'Netwerken' is oh zo belangrijk om verder te komen in je carrière - ook (of juist) voor mensen die al een topbaan hebben. Maar hoe doe je dat eigenlijk, netwerken op hoog niveau? En welke contacten zijn nuttig?

Bedankt hè, voor al dat gratis werk!

,
Stagiairs krijgen gemiddeld 265 euro, maar steeds vaker krijgen ze helemaal niets. Terwijl ze dikwijls gewoon meedraaien in het bedrijf. "We merken dat er meer stageplekken worden aangeboden die lijken op een echte baan" Drie dagen per week behandelt Rosan Kraaijvanger (21) patiënten in een grote fysiotherapiepraktijk in Twente. Ze bekijkt sportblessures, ze doet oefeningen met ouderen die een nieuwe heup hebben gekregen, ze masseert ruggen en schouders. Haar salaris: nul euro.

Natúúrlijk werkt er niemand

,
Bedrijven in het zuiden liggen door carnaval volgende week grotendeels plat. Erg? In het café worden de zakelijke relaties juist aangehaald en dankzij het plezier laden mensen zich op. Joost Eijkens slikte de afgelopen weken iedere dag antigrippine. Niet dat hij ziek was - hij nam het preventief. De directeur van het arbeidsmobiliteitsbureau Cardan heeft namelijk een belangrijke taak te vervullen: hij is Prins Joost d'n Irste van Kruikenstad. Oftewel Prins Carnaval van Tilburg.

Jonge artsen leren praten via een omweg

,
Artsen rommelen liever wat aan dan dat ze professionele tolken inschakelen, blijkt uit onderzoek. De verplichte cursus Omgaan met een taalbarrière moet de koudwatervrees wegnemen. In langzaam Arabisch legt de voice-over iets uit. Je kunt horen dat de stem moeite doet zich verstaanbaar te maken, maar de vierdejaars geneeskundestudenten ontgaat iedere betekenis. Ze zien een plaatje van twee mannen aan een tafel, de één is overduidelijk de dokter, de ander de patiënt. Dan verschijnt, naast allerlei Arabische tekens, kort de website 'diabete.ma' in beeld - het enige houvast.

In wiens belang is die nevenfunctie?

Hoogleraren economie en accountancy hebben er vaak een commerciële baan naast. Dubbelfuncties mogen, maar discussie is er wel. ‘Praktijkhoogleraren’ vinden zelf dat ze een nuttige bijdrage leveren. Ieder jaar legt hoogleraar corporate finance Jaap Koelewijn zijn studenten van de Nyenrode Universiteit uit hoe de kredietcrisis is ontstaan. „Hoe kan het dat we allemaal dachten slimmer te zijn dan de rest van de markt?” Koelewijn kan het weten, want hij was erbij. Niet vanaf de zijlijn, uitkijkend uit een ivoren toren van de universiteit, maar met zijn voeten in de modder. Koelewijn is namelijk slechts één dag in de week hoogleraar, en bovenal een ‘praktijkman’. Als zzp’er doet hij advieswerk in onder andere corporate finance en beleggingsbeleid, voorheen had hij banen bij de AFM, Robeco en MeesPierson.

Mijn leven in apps

Een maand lang mat ik zo'n beetje mijn hele leven: van de stappen die ik zette, en het aantal eiwitten dat ik at, tot mijn 'geluksgevoel'. Een doorsnee dinsdag uit mijn leven: Ik word wakker om 7:22, nadat ik 7 uur en 2 minuten heb geslapen, waarvan 45 procent in diepe slaap. Ik ren 8,2 kilometer in 43 minuten (6600 stappen gezet, 431 calorieën verbrand). Ik voel me voor 57 procent gelukkig en voor 32 procent relaxed. Ik werk 9 uur en 7 minuten op mijn computer, waarvan bijna 6 uur in Word en - hoe productief - slechts 16 actieve minuten op Facebook. Ik eet en drink 2.135 calorieën, en spendeer 3 uur en 40 minuten aan 'sociale ontspanning'.